Batu cave and street food

We hebben besloten dat dit onze laatste dag in kuala lumpur is, morgen ochtend vroeg vertrekken we in de richting van taman negara. Echter liepen we tegen het volgende probleem aan. In bangkok, hanoi,  wordt je dood gegooid met locale reisbureaus waar je busreizen kan boeken naar alle plekken. Hier heb je maar 2 bekende reisbureaus en ze zijn toch wel een stukje duurder dan die in de rest van zuid oost Azië. We hebben na wat zoek werk gekozen voor Han travels. Het is een soort georanieerse tour. Aangezien taman negara een nationale park is en er meteen wat simpele jungel tours, eten en de transfers zijn inbegrepen. Dit hebben we allemaal vanmorgen geregeld.  Morgen ochtend moeten we om 8.00 klaar staan in de buurt van chinatown. Lekker vroeg dus. Oke genoeg over wat we gaan doen. 

Na dat we bovenstaande tour hadden geboekt gingen we naar de batu cave. Sommige mensen boeken dit via een reis organisatie. Ik snap echt niet dat mensen niet even kijken of ze het zelf kunnen doen. Zo'n tour kost namelijk 200 MYR wat neer komt op 43.65 euro per pesoon. Wij hebben 7,30 euro voor 2 personen betaald. Dus even nog een keer. Boeken zou ons 2x 43,65 euro gekost hebben zeg maar 87,30 euro. Wij hebben betaalf 7,30. Voor de mensen met een langzaam werkend rekenbrein dat is dus 80 euro winst...... dan ben je toch een dom schaap als je dit met een tour doet. Maar ja even de financiële kant weg gelaten. We hebben de metro en de trein richting de batu cave genomen. Dit duurt zo'n 30 minuten want het ligt net buiten de stad. Hier gingen we eerst een bezoek brengen aan een gekleurde tempel uiteraard schoenen uit en naar binnen. Dat was vrij indrukwekkend. Veel mensen lieten hier een buda stip op hun voor hoofd schinken dit vonden lindsay en ik een beetje schijnheilig en we deden hier dus niet aan mee. Overigens had die stip bij mij in 5 minuten een streep geweest door het overmatig transpireren man wat een bloed hitte. Toen we naar buiten liepen lag er een klein plasje water en ik dacht ik trek zo mijn sokken aan, ik wil geen natte sokken dus ik dacht er overheen te kunnen springen. Nou damens en heren, jongens en meisjes, clown arjan doet zijn trucje. een prachtig afzet, gevolgd door mooie zweef fase, aan de landing kan nog wel gewerkt worden zeg maar. Het was natuurlijk spek glad en ik ging op mijn bek voor zo'n 60 man die zaten te kijken. Zo'n buda stip zou je beschermen tegen het kwaad en ongelukken. Ik had hem niet genomen de oplossing voor de volgende keer is dus? Vul zelf maar in.

Na dat we onze schoenen weer aan hadden begonnen we onze tocht richting de batu cave dit is een gigantische berg opening met hindoe altaren best mooi (en op nieuw gratis) je moet een vrij stijle trap op (dit vond Lindsay erg leuk kuch kuch) de trap wordt ook nog eens moeilijker gemaakt door de aanwezigheid van aapjes. Leuk zeker maar is het verstandig om ze te voeren of te dicht bij in de buurt te komen? Nee niet echt he, hondsdolheid is een groot gevaar in deze landen. Boven aan gekomen was dit zeker indrukwekkend, jammer van de vele touristen maar toch bleef het mooi. De route naar beneden was sneller gedaan. Daar hebben we nog even een drankje een local koekje en een dragon fruit gekocht en even zitten lunchen. 

Toen we terug in de stad waren. zijn we richting ons hostel gegaan om uit te rusten. Ik heb mijn nieuwe maleisie vlag op mijn backpack genaaid en lindsay heeft even haar ogen dicht gedaan. Daarna zijn we gaan avond eten bij een street food markt in verhouding met gister hebben we iets duurder gegeten maar als nog maar 7 euro per pesoon. Mango shake een groot bord nasi, gebakken spinazie met knoflook en zoetzure kip, als laatste heb ik een vers gemaakt room ijsje gegeten en lindsay een gefrituurde aardappel op een stokje. Lekker allemaal.