Dalat

Vandaag op stap geweest met mijn nieuwe vrienden uit duitsland antonia en oliver. Ik reis weer met een stelletje maar deze zijn niet klef en ik vind ze geweldig. Antonia spreekt een beetje Nederlandse dus ik moet uitkijken wat ik zeg XD nee geintje ze zijn beide geweldig. Gister zaten we samen in de canyoning tour en vandaag hebben we allemaal een scooter gehuurd en goed gebruikt (ruim 60 km gereden) zo als ik al eerder zij is scooter rijden in vietnam een risico omdat ze volgens europese normen motoren zijn en ze kunnen dan ook 120 km/h. Maar hard reiden doe je hier niet wegens het verkeer. Spookrijden is hier heel normaal namelijk. Ik moest even mijn bus ticket naar saigon regelen. En daar voor moest ik naar de stad. Omdat tet gaat beginnen is het ontzettend druk en antonia reed voor het eerst op een scooter ik ben dus maar even alleen gegaan. Echt waar ik heb het verkeer hier aardig door en het is in de kleine steden druk je kan het vergelijken met parijs de arc de triomf echter was huê 6x zo druk dus ik vond het vrij makkelijk om tussen de toeterende autos en scooters door te zigzaggen (de scooter is 80 cm breed je hebt dus op zijn meest maar een meter nodig) het was wel goed dat antonia op dat moment van de dag nog niet mee reed. Na dat ik mijn busticket had geregeld ben ik terug gereden en reden we door het rustigere deel van dalat richting de olifant waterval 30 km uit de stad. Onderweg zijn we gestopt bij een koffie plantage. Bij deze koffie plantage maken hele dure en sterke koffie. Dit doen ze als volgd, ze verbouwen koffie bonnen. Deze laten ze op eten door wezels de wezels poepen de bonen uit ze worden uit de poep geplukt en een soort vsn gewassen en gebrand en vervolgens kunnen ze vermalen worden en worden er koffie gezet. 400.000 dong voor honderd gram wat neer komt op 18 tot 20 euro voor 100 gram bonen (die dus al een keer gegeten zijn) natuurlijk moesten we wel even een kopje proberen. En ja het smaakt anders dan normale koffie. Het is vooral sterker en dus nog smeriger, het smaakt en ruikt natuurlijk niet naar poep. (Ook hier leven de dieren kooien) na de koffie stop door gereden naar een waterval prachtig. Pad er naar toe is echter niet geschikt voor minder valide en oudere mensen je kan het een beetje vergelijken met een simpelen klettersteig. (Google maar wat het is) oliver stapte tot op zijn enkels in de modder stiekem moest ik natuurlijk wel een beetje lachen. Toen we weer boven waren en hij zijn schoenen had schoon gemaakt gingen we even wat eten. Ik bestelde spaghetti en dat was na bijna 2 maanden geen spaghetti erg lekker. Daarna zijn we verder gaan rijden. We konden terug of we konden een stukje snelweg pakken naja de scooters kunnen 120 km/h en op de snelweg reiden ze hier 90 km/h (naja officieel dan) dus dat moet lukken. Eerst een heel stuk in kleine dorpjes gereden en daarna richting de snel weg. Jammer jo dat mag niet op een scooter alleen voor auto's en grote motoren en omdat we zagen dat geen een local het in zijn hoofd haalden besloten we het maar ook niet te doen. Het zou echter een veiligere oplossing zijn geweest dan de weg die we uiteindelijk namen de snelweg was met nieuw asvalt en het was een tol weg de locals hebben een hekel aan betalen dus die namen de anderen weg. Die wij dus ook namen (franse kunnen niet reiden en vietnam is heel lang van frankrijk geweest dat zie je meteen) naar ja zo als ik al zij ik voel me hier nu wel op mijn gemak in het verkeer je houd gewoon je vinger op de toeter en voor elke onverwachte beweging of elke keer als je inhaalt of als je ziet dat iemand niet kijkt toeter je. En Je maakt oog contact wat hier een anderen definitie heeft dan in nederland. In nederland betekend oogcontact ik heb je gezien ik blijf op mijn baan of ik houd rekening met je. Hier gaat dat anders. Klein wijkt voor groot, langzaam wijkt voor snel, en oogcontact betekend ik rij harder of ik ben groter maak ruimte ik kom er aan en of jij wijkt uit of ik pak je. (Je zorgt er dus wel voor dat je weg komt als je een vrachtwagen hoord en ziet) na 25 km kwamen we aan bij een anderen waterval wat een beetje een teleurstelling was maar we hebben het weer gezien en daarna gingen we nog even naar de Mountain coaster die op de weg terug lag. Zie video op facebook. Daarna terug naar dalat antonia kon hier nu aardig in het verkeer mee komen en heeft een aardige scooter beheersing en oliver kon al aardig scooter rijden dus dat ging goed. We kwamen precies optijd voor het eten want sommige locals beginnen al met tet (chinees nieuw jaar) en dus kregen we gratis eten van het hostel. Het was op en top vers want we zagen hoe de kippen voor morgen binnen werden gebracht mooi met het kopje door de zak heen zodat je meteen het mes er langs kan halen (zo krijg je een idee van wat je eet) maar het eten was te lekker om te laten staan.

Morgen weer naar ho chi minh ik zit te denken om nog naar de chi chi tunnels te gaan als ik tijd heb en het niet te veel kost. En daarna reis ik door naar cambodja. Tijd voor weer een nieuw avontuur